یک ترانسفورماتور خودکار نوعی ترانسفورماتور است که از یک سیم پیچ برای انتقال انرژی الکتریکی بین مدارهای اولیه و ثانویه خود استفاده می کند. مدارهای اولیه و ثانویه توسط یک سیم پیچ مشترک با شیر یا شیرهایی که در امتداد سیم پیچ قرار می گیرند به هم متصل می شوند تا سطوح ولتاژ متفاوتی را ارائه دهند.
کار یک ترانسفورماتور خودکار بر اساس اصل القای الکترومغناطیسی است. هنگامی که یک جریان متناوب از سیم پیچ اولیه عبور می کند، باعث ایجاد ولتاژ در سیم پیچ ثانویه می شود. ولتاژ القا شده در سیم پیچ ثانویه با نسبت تعداد دور سیم پیچ اولیه به تعداد دور سیم پیچ ثانویه متناسب است.
ترانسفورماتورهای خودکار معمولاً برای افزایش یا کاهش سطوح ولتاژ در یک سیستم توزیع برق استفاده می شوند. به عنوان مثال، یک ترانسفورماتور خودکار می تواند برای پایین آوردن سطح ولتاژ از یک خط انتقال ولتاژ بالا به سطح ولتاژ پایین تر مورد استفاده در یک سیستم توزیع استفاده شود. مزیت ترانسفورماتور خودکار نسبت به ترانسفورماتور دو سیم پیچ سنتی این است که ارزان تر و کارآمدتر است زیرا از مس کمتری استفاده می کند.
البته باید توجه داشت که عیب اتو ترانسفورماتور این است که ایزولاسیون گالوانیکی بین مدارهای اولیه و ثانویه ایجاد نمی کند. این به این معنی است که پتانسیل الکتریکی بین مدارهای اولیه و ثانویه کاملاً ایزوله نشده است که می تواند در برخی کاربردها خطر ایمنی ایجاد کند.
